Καούνη Άννα
Η Άννα Καούνη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Στρατιωτικής Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ). Φοίτησε στο Πρότυπο Πειραματικό Γενικό Λύκειο Πανεπιστημίου Μακεδονίας με Γ.Μ.Ο. απολύσεως «Άριστα» 19 και 5 δέκατα (19,5) -η εισαγωγή μου στο εν λόγω σχολείο έγινε ύστερα από εξετάσεις. Μαθητικά Αριστεία Προόδου (σε όλες τις σχολικές τάξεις). Επίσης κατά τα μαθητικά μου
χρόνια:
-Βραβείο Καλύτερης Εργασίας στον τομέα της Χημείας
-Έπαινος από την ΕΜΕ( Ελληνική Μαθηματική Εταιρεία)
-τιμητικό δίπλωμα λόγω διάκρισης στα Μαθηματικά κατά τους Πανελλήνιους Διαγωνισμούς «Θαλής» και «Ευκλείδης» για τους μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, το σχολικό έτος 2013-2014
-Συμμετοχές:
-Τοπικός διαγωνισμός EUSO( European Union Science Olympiad), 2015
-Σχολικός Όμιλος Φυσικών Επιστημών, σχολικό έτος 2013-2014
-Σχολικός Όμιλος Πληροφορικής, σχολικό έτος 2013-2014
Γλώσσες: Ελληνικά, Αγγλικά. Συγγραφή ποιημάτων, Εργασία σε ομαδικό περιβάλλον, Λάτρεις των Μαθηματικών, Επικοινωνιακή, Υπεύθυνη, Ώριμη.
Σαϊτιά
Και αν η ζωή πετά σαν σαϊτιά
με στόχο το απέραντο μπλε του ουρανού
σκεπτόμενη πως
«Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ‘ρθει»…
Ξεχνά ότι
η ευτυχία βρίσκεται
στα σκανδιναβικά τοπία,
που δημιουργούμε με τον νου,
όταν είμαστε ικανοί να δούμε
πως ακόμα και το ροζ
ένα ξεθωριασμένο κόκκινο είναι
Καούνη Άννα
|
Θέατρο
Στης καριέρας μου τον ρόλο
δεν ήξερα τα λόγια…
Βγήκα πάνω στο σανίδι
και έγινα ένα με το πανί!
Κάτασπρη από ντροπή!
Έτρεμα σαν την τρελή
και ήμουν μες στην ταραχή…
Έπεσα λιπόθυμη πάνω στη σκηνή,
με μάζεψαν κομπάρσοι
και άλλοι δυο τρεις λοιποί.
Πολλά τα λόγια
για μια φτηνή υποκριτική
και ένα ταλέντο επιμελώς ανολοκλήρωτο
και βαθιά ανεκπλήρωτο…
Θέλει καρδιά και ψυχή να δώσεις στη σκηνή,
μα εγώ έχω μια απορία
που δε λέει να απαντηθεί…
«Πώς να προκαλέσεις συναισθήματα στου μυαλού τα θύματα;»
Άβουλα ανθρωπάκια που πνίγονται
ξανά και ξανά
σε νερά που μοιάζουν να ’ναι τόσο ρηχά...
Κομμένα εισιτήρια για μια αποτυχία μεγαθήριο
και ένα εξοργισμένο κοινό
που φαντάζει μαρτύριο…
Είναι ξεγελασμένο, είναι απογοητευμένο
και θα έλεγα πως νιώθει ολίγον τι προδομένο…
Μα… Εγώ θα αφήσω την πνοή μου πάνω στη σκηνή!
Θα αφήσω τον εαυτό μου πάλι να εκτεθεί!
Για εκείνον τον ένα, τον γλυκό θεατή
που με χαμόγελο και ζεστασιά
μανιωδώς χειροκροτεί.
Και έτσι ίσως μια μέρα γραφτεί βιογραφία,
ίσως μια μέρα υπάρξει μια ιστορία,
για μια άσχετη, άσημη κυρία
που πέθανε μουγκή
πάνω στη σκηνή…
Καούνη Άννα
|
Ρουλέτα ευκαιριακών αριθμών
Σε μια ρουλέτα ευκαιριών
είδα τους φόβους
και έτσι προτίμησα την οδό αδιαφορίας
με γείτονες τα όνειρά μου…
Και αν στη ζωή ετούτη,
τελικά,
είμαστε όλοι αριθμοί,
εγώ θέλω να είμαι πρώτος αριθμός!
Να μη διαιρούμε με κανέναν!
Παρά μονάχα με τον εαυτό μου
και τη μονάδα.
Και έτσι να παραμένω ακέραιη
και μόνη…
Εντός των τειχών που με δυσκολία έχτισα.
Και Θεέ μου…
-το παραδέχομαι!-
έβαλα τέτοιο ζήλο
που πλέον δεν βρίσκω ούτε παράθυρο
να μπει μια ηλιαχτίδα
να ταράξει η ξεδιάντροπη
το μαύρο που επέλεξα.
Καούνη Άννα
|
|
Έχει διαβαστεί 140 φορές