Καπουσίδης Μανώλης

Νόμος Κοσμικός με παρουσίασε μέσα εις το φως και ανεπαίσθητα με απέθεσε πάνω στον παλλόμενο πλανήτη ΓΑΙΑ, εις κάποιο σημείο της -τηλεδόξου Ελληνικής χώρας- Μακεδονίας, εις το μέσο περίπου του γεννήτορος αιώνος της Αποκαλύψεως. Από την άλλη πλευρά των διαστάσεων την μεγάλη πορεία ξεκίνησα, ανάμεσα στους λειμώνες των άστρων και τα νεφελώματα του Πνεύματος.
Αγάπησα την Γνώσιν, την ενδογενή περισσότερο και η κατάκτησίς της με φέρνει διαρκώς πλησιέστερα εις το μεγαλείο των «Θεών» μου. Το τραγούδι της Ζωής μου, είναι ολότελα δικό τους. Μελέτησα «Ιατρική» και «Θεραπευτική» και άλλες τέχνες και επιστήμες. Πιστεύω πως πραγματικό έργο τέχνης είναι μια δραματική απεικόνισης ενός «αδιεξόδου» εις τα όριά του. Πιστεύω πως το κάθε τι εις τον κόσμο, από το ελάχιστο έως το μέγιστο, έχει τον θρόνο της παρουσίας του. Ζωγράφισα πολλά έργα, αλλά δεν γνωρίζω γιατί πολλές φορές τα έχω εκθέσει. (Κεντρικός άξονας: α) Το αύριο το σκότωσε μία νύχτα συναρχίνη και ακαθαίρετος που κρατεί του μέλλοντος τα σκήπτρα και β) Η αντιπαράθεσης του αρχαίου φωτός με το σκότος του παρόντος). Έγραψα πολλά έργα Αλαλαγμοί, Όταν οι πόλεμοι πεθάνουν, Η Δόξα που ήσουν η Γη, Πυθιακά λόγια, Το γνωρίζω πως δεν το γνωρίζεις ότι το γνωρίζω πως το γνωρίζεις, Αμφιδρομία, Αναγκαιότης μεταξίωσις αξιών, Καθαίρεσις, Φενάκων το Άγρευμα, Αιανής, Το «Α» του τέλους, Άχρονη νοσταλγία, Αινότοκος αιών, Απολλώνιον Βάκχευμα, Μόρσιμον ήμαρ, Κυρίαρχον λάθος, Απρόφατος Αποκάλυψις κ.ά, αλλά δεν γνωρίζω γιατί ακριβώς τα έχω εκδώσει. Το ίδιο και για τα μουσικά μου έργα, «Κίρκη», «Ιέρεια», «Ιεροφάντης», «Η κάθοδος του Ορφέως», «Το βλέμμα της Νεμέσεως», κ.ά