Γιατί μια ποιήτρια ή ένας ποιητής ή ένας λογοτέχνης εκδίδει βιβλίο;
Η έκδοση ενός βιβλίου, δεν είναι θέμα οικονομικό αλλά φιλοσοφικό. Ποιά είμαι; ποιός είμαι; γιατί γράφω και τι θέλω να κάνω με τη γραφή μου; σε ποιόν ή ποιούς απευθύνομαι και γιατί; Ποια μηνύματα θέλω να στείλω στους συνανθρώπους μου; Γράφω για μια μόνο φορά για την «τιμή των όπλων» κι επειδή έτσι μου αρέσει ή είμαι αποφασισμένος να συνεχίσω επειδή η γραφή με εκφράζει και με ηρεμεί; Ποιος είναι ο σκοπός μου από την διάθεση των βιβλίων αλλά και που θα τα διαθέσω; Ο σκοπός μου είναι να κερδίσω χρήματα ή να βγάλω από τα βάθη της ψυχής μου και τα φυλλοκάρδια της καρδιάς μου τα συναισθήματά μου, τις εμπειρίες και την φιλοσοφία μου; Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσετε στον εαυτό σας πριν ακόμη σκεφτείτε να προχωρήσετε σε έκδοση βιβλίου. Συμβουλευτείτε μας info@idrogios.gr
Αν μετά τις απαντήσεις σας στα παραπάνω ερωτήματα η απόφασής σας είναι να προχωρήσετε τότε θα εξετάσετε το οικονομικό θέμα και το θέμα της διάθεσής τους. Οι καιροί άλλαξαν. Ό,τι γνωρίζατε για την πώληση των βιβλίων δεν υπάρχει πια και δεν θα επιστρέψει. Αν θέλετε να εξασφαλίσετε την πώληση των βιβλίων σας θα πρέπει να έχετε ή να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για την αναγνωρισιμότητά σας και να εφαρμόσετε με έναν καλό εκδότη ένα προσωπικό πρόγραμμα. Με δωρεάν υποσχέσεις δεν γίνεται τίποτα.
Παραμύθια
Ο δωδεκάλογος του Παραμυθά
Τα παραμύθια δεν είναι απλά μικρές ιστορίες γραμμένες για παιδιά. Είναι ένα εντελώς ξεχωριστό είδος λογοτεχνίας. Όσοι γράφουν ή επιχειρήσουν να γράψουν στο μέλλον παραμύθια θα πρέπει να γνωρίζουν τουλάχιστον τα παρακάτω.
1) Η γλώσσα γραφής να είναι προσαρμοσμένη και κατανοητή στην ηλικία των παιδιών στα οποία απευθύνεται. 2) Να είναι το παραμύθι επαρκώς εικονογραφημένο με καλοτυπωμένες έγχρωμες φωτογραφίες και με ζωηρά χρώματα. 3) Αφηγητής της ιστορίας του παραμυθιού δεν μπορεί να είναι η ή ο συγγραφέας του παραμυθιού αλλά ένας παππούς ή μια γιαγιά με συγκεκριμένο όνομα σχολαστικά επιλεγμένο. 4) Η ιστορίες των παραμυθιών δεν μπορεί να περιλαμβάνουν ηλεκτρονικούς υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα ή μάρκες παπουτσιών και ακριβά αυτοκίνητα. Θα αναφέρονται σε σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους που είχαν λίγα χρήματα αλλά είχαν πολύ αγάπη στην καρδιά τους, ήταν ευτυχισμένοι και είχαν πολύ σεβασμό στον άνθρωπο και κυρίως στα παιδιά. Θα πρέπει η κάθε μικρή ιστορία να αναφέρεται σε παλιές εποχές, άγνωστες στα παιδιά ώστε να εξάπτεται η φαντασία τους και να τους δημιουργεί ερωτήματα. 5) Δεν είναι απαραίτητο τα παραμύθια να μιλούν μόνο για ανθρώπινες ιστορίες. Να περιλαμβάνουν και να αναφέρονται σε ιστορίες με ζώα, πουλιά, δένδρα και θάμνους, βουνά και πεδιάδες, λίμνες, καταρράκτες, βροχές και χιόνια, διασώσεις ανθρώπων, και χιλιάδες άλλες δραστηριότητες και θέματα του παρελθόντος όπου σε κάθε τέλος να κερδίζει και να δικαιώνεται το καλό και η αρετή. 6) Αντί να γράψει κάποιος 12 διαφορετικά και «αυτόνομα» παραμύθια είναι προτιμότερο να γράψει μια ιστορία με συνέχειες σε 12 παραμύθια (βιβλία), με τους ίδιους ήρωες ή με την ίδια οικογένεια (όπως οι μέλισσες και η βασίλισσά τους η Μελίφτερη, που αναφέρουμε παραπάνω ως δείγμα), και όταν εξαντλούνται να ανατυπώνονται. 7) Για κάθε συγγραφέα, κάθε βιβλίο παραμυθιού, να έχει τις ίδιες σελίδες και τα ίδια τεχνικά χαρακτηριστικά (διαστάσεις-εξώφυλλα-βάρος χαρτιού κλπ). 8) Τα βιβλία των παραμυθιών έχουν εμπορικό κέρδος μόνον όταν πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις ποιότητας υλικών και περιεχομένου. Επίσης να τυπώνονται σε τέτοιες ποσότητες ώστε να επιτυγχάνεται χαμηλό κόστος εκτύπωσης. 9) Η άψογη συνεργασία του συγγραφέα παραμυθιού και του εκδότη είναι απολύτως απαραίτητη για την επιτυχία της έκδοσης και κατ’ επέκταση των πωλήσεων. Οι δε πωλήσεις δεν γίνονται μόνον από τα βιβλιοπωλεία. Υπάρχουν άλλοι 1002 τρόποι που αποφέρουν καλύτερα αποτελέσματα. Επιλέξτε τον εκδότη σας και συνεργαστείτε μαζί του. Γνωρίζει περισσότερα. Εσείς κάντε μόνο τη σωστή επιλογή. 10) Η επιλογή της ή του εικονογράφου είναι μια δύσκολη και αυστηρή διαδικασία. Οι εικόνες για τα παιδιά είναι ο «μαγνήτης» που έλκει την ψυχή τους και την επιθυμία τους για την αγορά ενός βιβλίου παραμυθιού. 11) Όλες και όλοι εσείς που επιθυμείτε να γράψετε παραμύθια να γνωρίζετε ότι πρέπει να τηρήσετε απαραίτητα διαδικασίες και πρωτόκολλα γραφής, να ανοίξετε καινούργια θέματα ενδιαφέροντος για τα παιδιά ώστε να ικανοποιήσετε την πλειοψηφία αυτών των παιδιών με την γραφή σας και την θεματολογία σας. 12) Τέλος τα παιδιά ως αναγνώστες είναι πιο δύσκολα από τους μεγάλους. Μην τολμήσετε ποτέ να τα ξεγελάσετε με ψεύτικες ιστορίες. Είναι εξυπνότερα απ’ όσο εμείς οι μεγάλοι νομίζουμε, σε όποια ηλικία και αν απευθυνόμαστε. Τα παραμύθια είναι το πιο δύσκολο είδος γραφής ακριβώς επειδή απευθύνεται στα παιδιά. Μην υποτιμάτε ποτέ την κρίση τους.
Τα παραμύθια δεν είναι απλά μικρές ιστορίες γραμμένες για παιδιά. Είναι ένα εντελώς ξεχωριστό είδος λογοτεχνίας. Όσοι γράφουν ή επιχειρήσουν να γράψουν στο μέλλον παραμύθια θα πρέπει να γνωρίζουν τουλάχιστον τα παρακάτω.